مناجات

نیایش اوست هنگام پناه جویی (به خداوند) از نا شایست ها  وخوی های بد و کردارهای نکوهیده .

بارخدایا !به تو پناه می برم از بر انگیخته شدن آز و تندی خشم و چیرگی رشک و ناتوانی شکیب و کمی قناعت و بدی خوی و پا فشاری در شهوت و داشتن تعصب ؛و پیروی از هوای نفس و مخالفت با رهنمود و بسر بردن در خواب بی خبری و فرو رفتن در تکلیف و برگزیدن باطل بر حق و پافشاری بر گناه و خرد شماری نافرمانی (خداوند)وبزرگ شماری فرمانبرداری (خویش)؛

وهماوردی با توانگران و خوار شمردن تنگدستان و بد رفتاری با زیر دستان و ناسپاسی با آنکه به ما نیکی کرده است.

و به تو پناه می بریم از آنکه به ستم پیشه ای ،یاوری کنیم یا ستم دیده ای را به حال خود واگذاریم یا آنچه حق ما نیست ،بخواهیم یا درباره دانش ،بی دانایی ،سخن سر کنیم .

وپناه به تو می بریم از بدی در باطن و خرد شماری گناه کوچک و چیرگی شیطان بر ما و از اینکه روزگار ما را دچار پیشامدی کند یا گرفتار ستم حاکم شویم .

و پناه می بریم به تو از دست زدن به گزافکاری و دچار شدن به تنگدستی ؛

و پناه می بریم به تو از سرزنش دشمنان و نیاز به همگنان و زیستن در سختی و مرگ بی توشه برای رستاخیز؛

و پناه می بریم به تو از سترگ ترین دریغ ها و بزرگ ترین گرفتاری ها و بد ترین تیره بختی ها و فرجام بد و ناکامی در پاداش و سر رسیدن کیفر ،

بار خدایا ! بر محمد و خاندان او ،درود فرست و مرا به مهربانی خویش ،از همه اینها در پناه گیر ؛نیز همه مردان و زنان مومن را !ای مهربان ترین مهربانان .

منبع:صحیفه سجاد یه ،ترجمه علی موسوی گرما رودی ،نیایش هشتم ،صص 87-89