امام هادی (ع) در نیمه ذیحجه سال 212 هجری در اطراف مدینه در محلی به نام « صریا » (صریا روستایی است به فاصله سه میل از مدینه که توسط امام کاظم (ع) تاسیس شده است ) به دنیا آمد . پدرش پیشوای نهم ، امام جواد (ع) و مادرش بانوی گرامی « سمانه مغربیه » است که زنی با فضیلت ، شب زنده دار و با تقوا بود . آن حضرت در سال 220 ه.ق در8 سالگی ، پس از شهادت پدر گرامی اش به امامت رسید . امام علی النقی (ع ) در طول 33 سال امامت خویش ، با چند تن از خلفای عباسی هم عصر بود ؛ که به ترتیب عبارتند از :

1- معتصم ، برادر مامون ( 217-227 )                  2- واثق ، پسر معتصم ( 227- 232 )

3- متوکل ، برادر واثق (232-248 )                      4- منتصر ، پسر متوکل ( 6ماه )

5 - مستعین، پسر عموی منتصر ( 248-252 )       6- معتز، پسر دیگر متوکل ( 252-255 )

زیارت جامعه یا منشور امامت

امام هادی (ع) علاوه بر زیارت غدیر ، برای تبیین جایگاه امامت و مشخص شدن منزلت پیشوایان معصوم (ع) یکی از آثارماندگارخویش را به نام زیارت «جامعه کبیره » که یک دوره امام شناسی جامع و کامل می باشد ، به شیفتگان معارف اهل بیت (ع) عرضه نموده است . به گفته علامه مجلسی ، این زیارت از نظر سند صحیح ترین و از جهت محتوی فراگیر ترین زیارت ها نسبت به ائمه اطهار (ع) می باشد و در مقایسه با دیگر زیارت ها از فصاحت لفظ و بلاغت معنی و شأن و منزلت والایی برخوردار است . ( هدیه الزائرین ، ج 99 ، ص 144 . )