شیخ صدوق در کتاب الأمالی از رسول خدا (ص) نقل می کند که آن حضرت (ص) فرمودند : هرگاه که او را می بینم ، به یاد می آورم که بعد از من با او چه رفتاری می شود و همانند این است که من با او هستم و می نگرم که اهانت ، وارد خانه اش شده است حرمتش هتک گردیده و حقش غصب شده و ارتش گرفته شده و پهلویش شکسته و جنینش سقط شده است.

ولی این در حالی است که مرا به اندوه می خواند ولی جواب داده نمی شود و کمک می خواهد و کسی او را یاری نمی کند سپس بر من وارد می شود در حالی که غصه دار و داغدار و نارحت است حق او را به ظلم گرفته اند و او را به قتل رسانده اند .

حضرت فاطمه زهرا (س) پس از خطبه فدک فرمودند :

« لَیتَنِی مِتُّ قَبلَ هینَتِی وَ دوُنَ ذِلَّتی کاش پیش از (روز) خواری و سقوطم ، مرده بودم … »

منبع : کتاب مظلوم ترین مادر