هنگامی که حضرت علی (ع) بدن حضرت زهرا (س) را کفن می کرد وقتی که می خواست بندهای کفن را ببندند صدا زد : ای ام کلثوم، ‏ ای زینب، ای سکینه، ای فضه، ای حسن، ای حسین، « هَلمُو تَزودوا من اُمِکم … » بیائید و از دیدار مادرتان توشه برگیرید که وقت فراق و لقای بهشت است .

حسن و حسین آمدند با آه و ناله فریاد می زند : ای مادر حسن، ای مادر حسین، وقتی که به حضور جدمان رسیدی سلام ما را به او برسان به او بگو بعد از تو در دنیا یتیم ماندیم . آه آه چگونه شعله غم دل از فراق پیامبر (ص) و مادرمان خاموش گردد ؟ امیرمومنان می فرماید : من خدا را گواه می گیرم که فاطمه (ص) ناله جانکاهی کشید و دستهای خود را دراز کرد و فرزندانش را مدتی به سینه اش چسباند ناگاه شنیدم هاتفی از آسمان صدا زد : « یا اباالحسن ارفعهما لقد ابکیا و الله ملائکه السماء . ای ابا الحسن حسن و حسین (ع) را از روی سینه مادرشان بلند کن که سوگند به خدا این حالت آنها فرشتگان آسمان را به گریه انداخت » . آنگاه علی‌(ع) آنها را از سینه مادرشان بلند کرد .

                                                                                                                                                            برگرفته از 72 مجلس و سوگنامه آل محمد (ص)